✨ IKIGAI – LEVEN MET EEN GLIMLACH✨

IKIGAI – 生き甲斐 – LEVEN MET EEN GLIMLACH

In Japan bestaat er een woord dat de reden beschrijft waarom we ’s ochtends ons bed uit komen: Ikigai. Samengesteld uit iki (leven) en gai (waarde), verwijst het naar wat jouw leven betekenis en richting geeft. Niet als een groots, allesomvattend levensdoel, maar juist als iets eenvoudigs en tastbaars.


Ikigai is de glimlach van een geliefde. Een kop dampende koffie of thee in de ochtend. Je kat of hond die blij op je wacht. Een goed gesprek. De hobby waar je in opgaat en de tijd bij vergeet. Het is geworteld in het dagelijks leven, en mag klein zijn. Sterker nog; in Japan ís het vaak klein.


In het Westen is ikigai de laatste jaren populair geworden, vaak als model met vier overlappende cirkels: wat je graag doet, waar je goed in bent, wat de wereld nodig heeft, en waarmee je geld kunt verdienen. Maar voor Japanners is dat maar een beperkte kijk. Je ikigai hoeft niet je werk te zijn, je hoeft er geen geld mee te verdienen. Uit onderzoek blijkt zelfs dat maar 31% van de Japanners hun werk als hun ikigai ziet.


In Japan draait het om iets veel breders: om het waarderen van zowel de kleine als grote dingen die je voldoening schenken. Om het richten van je aandacht op wat vreugde geeft in het moment. Je ikigai groeit met je mee. Je kunt er meerdere tegelijk hebben, sommige zijn groots, anderen juist alledaags, maar ze geven allemaal zin aan je bestaan.


Wil jij ook jouw ikigai ontdekken? Let dan op je flow. Wanneer ben je zo verdiept in iets dat je de tijd vergeet? Wat laat je hart sneller kloppen? Wat geeft je energie, al is het maar een beetje? Schrijven, tijd met je dierbaren, koken, creëren, wandelen… je ikigai ligt vaak verborgen in dat wat je moeiteloos doet, en diep vanbinnen graag blijft doen.


Het vraagt geen perfectie. Alleen aandacht. 🌿



 

#Ikigai #生き甲斐 #JapanseWijsheid #Levenskunst #Zingeving #Flow #BewustLeven #InnerlijkeVreugde #DagelijksGeluk #Zwerfkeien #Wereldwijs #RustInJeRitme



holocaust nazi
3 juli 2025
Uri (82) kwam als baby in onderduik terecht in Heemstede, terwijl zijn ouders schuilden op een boerderij in de Beemster. Zijn vader ontsnapte op het nippertje uit een deportatietrein, zonder jas, in de vrieskou van februari 1943.
30 juni 2025
Zîn vluchtte als vijftienjarig meisje uit het Koerdische dorp Lice, nadat hun huis in brand werd gestoken. In haar verhaal vertelt ze over haar roots, haar vlucht, en haar zoektocht naar identiteit in Nederland.
Vooruit kijken: het verhaal van een Joodse vrouw die Odessa achterliet
30 juni 2025
In 1995 vertrok Irina met niet meer dan een koffertje, haar papieren en hoop. Ze vluchtte uit Oekraïne omdat ze Joods was, en omdat niemand haar beschermde toen het echt nodig was.
Van de Sovjet-Unie naar Nederland
17 mei 2025
Amina groeide op in de Sovjet-Unie, waar religie verboden was en hoofddoeken uit het straatbeeld verdwenen. Haar grootvader, ooit imam, verborg zijn geloof in stilte. Haar moeder stopte haar hoofddoek weg, uit angst. Maar de traditie leefde voort, in fluisteringen, in herinneringen, in gebaren.
Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geëmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
De kracht van volhouden
28 april 2025
In Istanbul leerde ik over Sabr: geduld, vertrouwen en kracht, ook als de weg zwaar is. Tijdens mijn tijd in Japan ontdekte ik Ganbaru: onverzettelijk doorzetten, zelfs wanneer alles tegenzit. Jaren later, nadat mijn zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, begreep ik pas écht hoe diep deze wijsheden in je dagelijks leven kunnen wortelen. Twee werelden, één boodschap: moed is soms zacht en stil, maar o zo sterk. 🌿
Portret van Mirjam Rampersad, op zoek naar haar Surinaamse roots
26 april 2025
Mirjam Rampersad groeide op zonder te weten waar haar roots lagen. Geadopteerd door een streng gereformeerd gezin voelde ze zich altijd tussen twee werelden in. Pas als tiener ontdekte ze haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst. Een verhaal over gemis, veerkracht en uiteindelijk: thuiskomen bij jezelf.
Nafs
10 april 2025
Na Dunya, de vergankelijke wereld, volgt de blik naar binnen. In de soefi-wijsheid heet dat Nafs (النفس) — de strijd met ons ego. Hoe vinden we rust te midden van onze eigen verlangens en onrustige gedachten?
Meer posts