Kintsugi - Omarm je barsten en geef ze een gouden randje

Kintsugi – Omarm je barsten en geef ze een gouden randje  

Wanneer ik cursussen over Japanse cultuur geef, merk ik hoe Kintsugi (金継ぎ) veel mensen raakt. Deze Japanse traditie draait om het repareren van gebroken voorwerpen met goud; ‘kin’ betekent goud en ‘tsugi’ betekent verbinden. In plaats van de barsten te verbergen, worden ze juist benadrukt.


Maar Kintsugi gaat niet alleen om het herstellen van een voorwerp. Het draait om de filosofie erachter. Japanners geloven namelijk dat schade  iets of iemand niet minder mooi maakt, maar juist deel wordt van de geschiedenis en het karakter.

 

Deze gedachte komt voort uit wabi-sabi, de Japanse kunst om schoonheid te zien in imperfectie. In een wereld die streeft naar perfectie en vernieuwing, herinnert wabi-sabi ons eraan dat juist het doorleefde, eenvoudige en onvolmaakte waardevol is.


Er is een verhaal over Sen no Rikyu (1522-1599), een Japanse theemeester. Hij werd uitgenodigd voor een diner, waar zijn gastheer trots een dure Chinese theepot liet zien, hopend op bewondering. Maar Rikyu keek er niet eens naar. In plaats daarvan richtte hij zijn aandacht op een tak buiten, die rustig in de wind bewoog.


De gastheer was zo teleurgesteld dat hij, zodra Rikyu vertrokken was, de theepot uit frustratie kapotgooide. Maar in plaats van de scherven weg te gooien, lieten zijn vrienden de pot repareren, waarbij de barsten met goud werden gevuld.


Toen Rikyu opnieuw op bezoek kwam, richtte hij zich dit keer wél op de gerepareerde pot. Hij glimlachte en zei: "Nu is hij pas echt mooi."😊


Ook wij dragen onze breuken en verhalen met ons mee, maar volgens wabi-sabi draagt dit juist bij aan onze geschiedenis en schoonheid. Onze barsten maken ons niet minder waard, maar juist uniek! Dus voel je je gebroken? Omarm je barsten en geef ze een gouden randje. ✨



#Kintsugi #金継ぎ #WabiSabi #SchoonheidInImperfectie #GoudenLittekens #Levenslessen #BewustLeven #OmarmJeVerhaal #InnerlijkeKracht #RustEnBalans #Mindfulness #Loslaten #Zwerfkeien #Wereldwijs

holocaust nazi
3 juli 2025
Uri (82) kwam als baby in onderduik terecht in Heemstede, terwijl zijn ouders schuilden op een boerderij in de Beemster. Zijn vader ontsnapte op het nippertje uit een deportatietrein, zonder jas, in de vrieskou van februari 1943.
30 juni 2025
Zîn vluchtte als vijftienjarig meisje uit het Koerdische dorp Lice, nadat hun huis in brand werd gestoken. In haar verhaal vertelt ze over haar roots, haar vlucht, en haar zoektocht naar identiteit in Nederland.
Vooruit kijken: het verhaal van een Joodse vrouw die Odessa achterliet
30 juni 2025
In 1995 vertrok Irina met niet meer dan een koffertje, haar papieren en hoop. Ze vluchtte uit Oekraïne omdat ze Joods was, en omdat niemand haar beschermde toen het echt nodig was.
19 juni 2025
Wat geeft jouw leven waarde? Niet groots of ingewikkeld, maar juist in het kleine: die eerste slok koffie, een wandeling, iets creëren. In Japan noemen ze dat Ikigai – 生き甲斐. Geen prestatie, maar een bron van vreugde in het alledaagse. 🌿
Van de Sovjet-Unie naar Nederland
17 mei 2025
Amina groeide op in de Sovjet-Unie, waar religie verboden was en hoofddoeken uit het straatbeeld verdwenen. Haar grootvader, ooit imam, verborg zijn geloof in stilte. Haar moeder stopte haar hoofddoek weg, uit angst. Maar de traditie leefde voort, in fluisteringen, in herinneringen, in gebaren.
Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geëmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
De kracht van volhouden
28 april 2025
In Istanbul leerde ik over Sabr: geduld, vertrouwen en kracht, ook als de weg zwaar is. Tijdens mijn tijd in Japan ontdekte ik Ganbaru: onverzettelijk doorzetten, zelfs wanneer alles tegenzit. Jaren later, nadat mijn zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, begreep ik pas écht hoe diep deze wijsheden in je dagelijks leven kunnen wortelen. Twee werelden, één boodschap: moed is soms zacht en stil, maar o zo sterk. 🌿
Portret van Mirjam Rampersad, op zoek naar haar Surinaamse roots
26 april 2025
Mirjam Rampersad groeide op zonder te weten waar haar roots lagen. Geadopteerd door een streng gereformeerd gezin voelde ze zich altijd tussen twee werelden in. Pas als tiener ontdekte ze haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst. Een verhaal over gemis, veerkracht en uiteindelijk: thuiskomen bij jezelf.
Meer posts