Stephen Ghazi – De Spirituele Krijger

Stephen Ghazi – De Spirituele Krijger

Wie: Stephen Ghazi, 53 jaar

Geboren: Rotterdam, Nederland

 

ROOTS

 

Mijn roots liggen in Suriname. Eind jaren zestig vertrok mijn oma uit Paramaribo omdat haar man in Nederland ging werken. Dit was de reden dat mijn moeder met haar drie kinderen – mijn broer en twee zussen – hier naartoe kwam. Later volgden ook mijn ooms en tantes.


NEDERLAND


Ik ben als enige van het gezin hier geboren en opgegroeid. Op mijn zevende begon ik met vechtsport, met judo. Op de basisschool waren namelijk een paar etterbakken die ervoor zorgden dat ik na schooltijd heel atletisch werd, omdat ze altijd achter me aan kwamen. In het begin was ik bang voor ze, maar toen ze iets over mijn familie zeiden, sloeg ik voor het eerst terug. Vanaf dat moment lieten ze me met rust. In die tijd zag ik voor het eerst de legendarische Martial Artist Bruce Lee in een film. Zo ontstond mijn interesse in de Martial Arts.


Op mijn tiende begon mijn toenmalige zwager mij les te geven in Shaolin Kempo. Hij werkte als portier en had een bruine band in deze gevechtskunst. Door de films van Bruce Lee en Jackie Chan werd ik geïnspireerd om serieus met vechtsport aan de slag te gaan. Ik heb een aantal verschillende gevechtskunsten beoefend, zoals Shaolin Kung Fu, Ninjutsu, Katori Shinto Ryu (Japans zwaardvechten). Ondanks dat ik het leuk vond, was het niet wat ik zocht. Maar ik vond uiteindelijk de krijgskunst die mijn leven veranderde, want die zoektocht bracht me bij mijn Pencak Silat-leraar.


Tijdens mijn training besefte ik al gauw dat ik niet alleen wilde leren, maar ook lesgeven. Dat dit mijn roeping was. Pencak Silat gaf me structuur en balans, zowel fysiek als mentaal. Ik ben opgegroeid in een huishouden zonder vader, mijn moeder was zowel vader als moeder. Pencak Silat hielp me om mezelf als man staande te houden en mijn plek in de wereld te vinden. 


SPIRITUALITEIT


Ik was al lange tijd bezig met spiritualiteit en oosterse wijsbegeerte, waardoor ik me verdiepte in meditatie, pranayama en yoga. Mijn zoektocht naar innerlijke groei werd versterkt door de Martial Arts en door het beoefenen van Pencak Silat - een traditionele Indonesische krijgskunst. Deze is namelijk meer dan alleen zelfverdediging. Het omvat ook een spirituele dimensie, waarin je leert om in balans te leven met de natuur, met anderen, maar vooral met jezelf.


Door dit pad te volgen, leerde ik over Ilmu Kebatinan, een Indonesische spirituele traditie die draait om het verkennen van de innerlijke, mystieke wereld. Het is de leer van de ziel, ofwel zielenkennis, waarbij men door meditatie en bewustzijnsontwikkeling dieper inzicht krijgt in zichzelf en de universele krachten die ons omringen.


Deze kennis helpt om in harmonie te leven, niet alleen fysiek en mentaal, maar ook spiritueel. Het leert je hoe je jouw energie kunt verfijnen, je intuïtie kunt versterken en een diepere verbinding kunt maken met het universum. Het is een pad dat niet alleen leidt tot zelfinzicht en spirituele kracht, maar ook tot wijsheid en compassie, waardoor je in evenwicht met de wereld om je heen kunt leven.


LERAAR IN DE KRIJGSKUNST

 

In 1992 behaalde ik mijn leraren diploma in Pencak Silat en begon ik zelf les te geven. Twee jaar later werd mijn zoon geboren. Als alleenstaande vader voedde ik hem op, naast mijn werkzaamheden als leraar in de krijgskunst.


In 2006 vertrok ik naar Indonesië om les te krijgen van grootmeesters, onder wie Guru Besar Syofyan Nadar van de school Harimau Singgalang in Bukittinggi, West-Sumatra. In Garut, West-Java, trainde ik bij verschillende leraren in andere stijlen van Pencak Silat. Een van hen was de, nu inmiddels wereldberoemde, Guru Cecep Arif Rahman. Hij en een andere leraar die ik in Jakarta bezocht, Guru Yayan Ruhian, kregen later een indrukwekkende rol als twee assassins in de film John Wick 2. Daarnaast speelden ze hoofdrollen in de Indonesische films The Raid 1 en 2. Maar los van hun filmcarrières zijn het in de eerste plaats échte warriors in hart en nieren.


In de jaren daarna heb ik mezelf als Martial Artist verder ontwikkeld. Naast Pencak Silat verdiepte ik me in de vechtkunst van Bruce Lee, Jeet Kune Do, en in de Filipijnse krijgskunst Eskrima. Na het behalen van mijn lerarendiploma’s geef ik ook les in deze disciplines.


IDENTITEIT


Ondanks dat ik in Nederland geboren ben, voel ik me meer verbonden met de Surinaamse cultuur. Mijn moeder gaf me wortels. Ik groeide op met Surinaamse normen en waarden, zoals respect voor ouderen, het belang van familie en saamhorigheid, en Surinaams eten. Zij is mijn grootste voorbeeld, van haar leer ik dat er voor elk probleem een oplossing is, dat je altijd een manier kunt vinden om vooruit te komen. 


Dat is ook de essentie van Martial Arts. Je leert niet alleen vechten, maar ook hoe je obstakels overwint – fysiek, mentaal en spiritueel. Mijn achternaam ‘Ghazi’ betekent krijger, ik ben een spirituele krijger.


https://theoldschool.nl

https://www.spiritmindbody.nl





#StephenGhazi #SpiritueleKrijger #MartialArts #PencakSilat #JeetKuneDo #Eskrima #Spiritualiteit #InnerlijkeKracht #Zelfontwikkeling #IlmuKebatinan

Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geëmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
De kracht van volhouden
28 april 2025
In Istanbul leerde ik over Sabr: geduld, vertrouwen en kracht, ook als de weg zwaar is. Tijdens mijn tijd in Japan ontdekte ik Ganbaru: onverzettelijk doorzetten, zelfs wanneer alles tegenzit. Jaren later, nadat mijn zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, begreep ik pas écht hoe diep deze wijsheden in je dagelijks leven kunnen wortelen. Twee werelden, één boodschap: moed is soms zacht en stil, maar o zo sterk. 🌿
Portret van Mirjam Rampersad, op zoek naar haar Surinaamse roots
26 april 2025
Mirjam Rampersad groeide op zonder te weten waar haar roots lagen. Geadopteerd door een streng gereformeerd gezin voelde ze zich altijd tussen twee werelden in. Pas als tiener ontdekte ze haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst. Een verhaal over gemis, veerkracht en uiteindelijk: thuiskomen bij jezelf.
Nafs
10 april 2025
Na Dunya, de vergankelijke wereld, volgt de blik naar binnen. In de soefi-wijsheid heet dat Nafs (النفس) — de strijd met ons ego. Hoe vinden we rust te midden van onze eigen verlangens en onrustige gedachten?
Julia - Tussen Oost en West
10 april 2025
Julia groeide op in communistisch Rusland, in een zomerhuis vol herinneringen aan familie, eenvoud en verbondenheid met de natuur. Maar toen het systeem viel, verloor haar Indonesische vader zijn bevoorrechte positie. Als politieke vluchteling belandde het gezin in Nederland, met niets meer dan hoop op een nieuw begin.
WU WEI – DE KRACHT VAN MEEBEWEGEN
7 april 2025
Wu Wei (無為), een taoïstisch principe, leert ons mee te bewegen met de stroom van het leven. Soms bereik je meer door niet te forceren, maar door los te laten en het natuurlijke verloop te volgen.
When life gives you lemons
5 april 2025
Shōganai (しょうがない) staat voor de kunst van aanvaarden wat onderweg op je pad komt. Toen mijn oudste zoon op zijn tiende de diagnose diabetes type 1 kreeg, werd Shōganai onze manier om het leven leefbaar te maken. We konden het niet veranderen, dus konden we er maar beter het beste van maken.
𝐓𝐮𝐬𝐬𝐞𝐧 𝐈𝐫𝐚𝐧 𝐞𝐧 𝐡𝐢𝐞𝐫 – 𝐡𝐞𝐭 𝐯𝐞𝐫𝐡𝐚𝐚𝐥 𝐯𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐯𝐥𝐮𝐜𝐡𝐭𝐞𝐥𝐢𝐧𝐠
21 maart 2025
Van de voet van de Damavand tot de straten van Alkmaar. Damavand groeide op in Iran, waar hij werd meegezogen in de revolutie en later moest onderduiken voor de geheime dienst. Toen de dreiging steeds dichterbij kwam, vluchtte hij in stilte via de bergen naar Turkije, en bouwde uiteindelijk een nieuw bestaan op in Nederland. Een leven als vluchteling, maar bovenal als zoon, vader, vriend.
Meer posts