Dong-Wook Kim: Tussen Culturen en Identiteit als Global Korean

Dong-Wook Kim, Global Korean

Wie:  Dong-Wook Kim, 50 jaar, vader van een zoon

Geboren:  Seoul, Zuid-Korea

Woont nu in:  Frankfurt, Duitsland


ROOTS


Ik kom uit een yangban-familie die oorspronkelijk, lang geleden, afstamt van een koning. De yangban waren de eliteklasse van Confucianistische geleerden in Korea. Mijn vader droomde ervan zanger te worden, maar dat werd door zijn familie verboden; de entertainersklasse werd destijds als een van de laagste gezien, daarom begon hij maar een muziekwinkel.


Mijn moeder komt ook uit een yangban-familie. Haar vader was tijdens de Koreaanse Oorlog ingenieur, hij bouwde onder andere bruggen en werkte voor de CIA. Mijn grootmoeder was zwanger toen hij op een dag zijn CIA identificatieband vergat om te doen en werd meegenomen door het leger. Tijdens de oorlog is hij spoorloos verdwenen. Misschien is hij door Noord-Korea ontvoerd, omdat ze daar ingenieurs nodig hadden, maar dat weten we niet zeker. Mijn grootmoeder bleef achter, alleen en zwanger, en in die tijd betekende dat in Korea dat je niet opnieuw kon trouwen. Ze keerde terug naar haar ouders, die een enorm huis hadden in Gumi, compleet met bedienden, zes paarden en een draagstoel, waarin mijn moeder werd vervoerd. Toen na de oorlog de yangban als klasse verdween, drong mijn overgrootmoeder erop aan dat er voortaan ook in de respectvolle Koreaanse aanspreekvorm tegen de bedienden werd gesproken.


Mijn grootmoeder ontmoette mijn vader tijdens zijn werk, ze stelde hem voor aan mijn moeder en niet lang daarna trouwden ze. Ze kregen eerst mijn zus, daarna mij, en ten slotte mijn jongere broer.

Ik studeerde fashion design en diende twee jaar in het Koreaanse leger, vlak bij de grens met Noord-Korea. ’s Nachts, tijdens mijn wacht, hoorde ik de leuzen die door Noord Korea werden omgeroepen, zoals: “Kom naar Noord-Korea, het is hier het paradijs.” De echo’s kaatsten tegen de bergen en het klonk spookachtig.


Japan


Op mijn achtentwintigste besloot ik naar Japan te verhuizen. Zuid-Korea voelde klein, bijna als een eiland, door de situatie met Noord-Korea en ik wilde een nieuw leven in een ander land. Mijn moeder en zus waren al in Japan, want mijn overgrootvader had daar tijdens de Japanse bezetting een huis gekocht vanwege de betere kansen in dat land.


Tijdens mijn Japanse les in Tokio ontmoette ik een Nederlandse vrouw en we trouwden. Niet iedereen in mijn familie was het ermee eens dat ik met een buitenlandse trouwde, een oom weigerde haar te accepteren. En in Tokio konden Amerikaanse mannen soms best agressief reageren omdat ik als Aziaat een westerse vrouw had. We woonden samen in Japan, op Bali en uiteindelijk in Nederland.


Nederland


Nederland was een compleet andere cultuur en een nieuw avontuur. De lucht is er veel schoner dan in Seoul, en de mensen zijn vriendelijk, al merkte ik wel dat beloften hier met veel enthousiasme worden gegeven maar niet altijd worden nagekomen. In 2008 werd onze zoon geboren, maar mijn vrouw kon toen niet werken en daardoor kon ik geen verblijfsvergunning krijgen. Ik moest terug naar Zuid-Korea, terwijl mijn zoon nog maar een halfjaar oud was. Dat heb ik nooit begrepen; ik had graag voor mijn gezin willen zorgen.


Duitsland


In 2019 vestigde ik me in Frankfurt, dat is een financieel centrum en nu ben ik dichter bij mijn zoon. In Duitsland was het makkelijk om een verblijfsvergunning te krijgen en dat voelde welkom, iets wat ik in Nederland miste. De mensen hier zijn vriendelijk en gemakkelijk in de omgang.


Identiteit


Mijn basis blijft Koreaans, maar ik leef naar de Europese normen en waarden. Toch mis ik soms het Koreaanse systeem; in Korea komt iemand meteen iets repareren, zelfs ’s avonds of op feestdagen, maar in Duitsland ligt alles stil in de avond en op feestdagen.

Mijn zoon is nu zestien. Hij is half-Koreaans, maar in zijn basis vooral Nederlands. Mijn grootste wens is dat hij gezond blijft, maar het zou ook veel voor me betekenen als hij tijdens zijn studie een jaar naar Korea gaat, zodat hij mijn taal leert en daarmee ook onze cultuur. Ik ben niet ontworteld, mijn wortels liggen in Korea. Ik beschouw mezelf als een Global Korean.


Het oorspronkelijke interview was in het Japans en is vertaald naar het Nederlands.


#Zwerfkeien #Identiteit #Wereldburger #Cultuur #Inspiratie #PersoonlijkVerhaal #Korea #Japan

Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geรซmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
De kracht van volhouden
28 april 2025
In Istanbul leerde ik over Sabr: geduld, vertrouwen en kracht, ook als de weg zwaar is. Tijdens mijn tijd in Japan ontdekte ik Ganbaru: onverzettelijk doorzetten, zelfs wanneer alles tegenzit. Jaren later, nadat mijn zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, begreep ik pas écht hoe diep deze wijsheden in je dagelijks leven kunnen wortelen. Twee werelden, één boodschap: moed is soms zacht en stil, maar o zo sterk. ๐ŸŒฟ
Portret van Mirjam Rampersad, op zoek naar haar Surinaamse roots
26 april 2025
Mirjam Rampersad groeide op zonder te weten waar haar roots lagen. Geadopteerd door een streng gereformeerd gezin voelde ze zich altijd tussen twee werelden in. Pas als tiener ontdekte ze haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst. Een verhaal over gemis, veerkracht en uiteindelijk: thuiskomen bij jezelf.
Nafs
10 april 2025
Na Dunya, de vergankelijke wereld, volgt de blik naar binnen. In de soefi-wijsheid heet dat Nafs (ุงู„ู†ูุณ) — de strijd met ons ego. Hoe vinden we rust te midden van onze eigen verlangens en onrustige gedachten?
Julia - Tussen Oost en West
10 april 2025
Julia groeide op in communistisch Rusland, in een zomerhuis vol herinneringen aan familie, eenvoud en verbondenheid met de natuur. Maar toen het systeem viel, verloor haar Indonesische vader zijn bevoorrechte positie. Als politieke vluchteling belandde het gezin in Nederland, met niets meer dan hoop op een nieuw begin.
WU WEI โ€“ DE KRACHT VAN MEEBEWEGEN
7 april 2025
Wu Wei (็„ก็‚บ), een taoïstisch principe, leert ons mee te bewegen met de stroom van het leven. Soms bereik je meer door niet te forceren, maar door los te laten en het natuurlijke verloop te volgen.
When life gives you lemons
5 april 2025
Shลganai (ใ—ใ‚‡ใ†ใŒใชใ„) staat voor de kunst van aanvaarden wat onderweg op je pad komt. Toen mijn oudste zoon op zijn tiende de diagnose diabetes type 1 kreeg, werd Shลganai onze manier om het leven leefbaar te maken. We konden het niet veranderen, dus konden we er maar beter het beste van maken.
๐“๐ฎ๐ฌ๐ฌ๐ž๐ง ๐ˆ๐ซ๐š๐ง ๐ž๐ง ๐ก๐ข๐ž๐ซ โ€“ ๐ก๐ž๐ญ ๐ฏ๐ž๐ซ๐ก๐š๐š๐ฅ ๐ฏ๐š๐ง ๐ž๐ž๐ง ๐ฏ๐ฅ๐ฎ๐œ๐ก๐ญ๐ž๐ฅ๐ข๐ง๐ 
21 maart 2025
Van de voet van de Damavand tot de straten van Alkmaar. Damavand groeide op in Iran, waar hij werd meegezogen in de revolutie en later moest onderduiken voor de geheime dienst. Toen de dreiging steeds dichterbij kwam, vluchtte hij in stilte via de bergen naar Turkije, en bouwde uiteindelijk een nieuw bestaan op in Nederland. Een leven als vluchteling, maar bovenal als zoon, vader, vriend.
Meer posts